Rana Denizer kimdir? Kulüp Rana Denizer kaç yaşında? Rana Denizer babası kimdir?

Rana Denizer’in kim olduğu gündemde. Vatandaşlar arama motorlarında “Rana Denizer kimdir? Kulüp Rana Denizer kaç yaşında?” sorgulamaları yapıyor ve kulüp dizisinin gerçek hikayesi merak ediliyor. İşte tüm detaylar…

RANA DENİZER KİMDİR?

Rana denizer, İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Radyo, Televizyon ve Sinema bölümü mezunudur.  Sunuculuk ve oyunculuk alanlarında çalışmalar yapmıştır. 2019 yılında Show TV’de yayınlanan “Jet Sosyete” dizisinde de rol almıştır. Halihazırda senaryo yazarlığı yapmaktadır.

Son dönemlerde ise Kulüp’ün orijinal hikayesiyle gündeme geldi. Dizinin hikayesini anlatan Denizer, “Yakın çevremdeki herkes anlatmak için sürdürdüğüm zorlu yolculuğu bildikleri için sonunda ekranda görmekten memnunlar” ifadelerini kullandı. Şalom’dan Selin Kandiyoti haberinde Kulüp dizisinde hikayesi yer alan Rana Denizer ile konuştu. Denizer, “Hikâye geliştirme aşamasında çalışırken çok okuduk, çok dinledik ve pek çok şey öğrendik. Bu çok büyük bir ekip işi. Yine sizin vasıtanızda emeği geçen herkese çok teşekkür etmek isterim. Tüm bu süreç, bu hikâyenin yolculuğu bana garip deneyimler yaşattı” dedi.

Rana Denizer, ayrıca Z raporu’na verdiği röportajda şunları kaydediyor:

“Kulüp, ailemin hikâyesinden esinlenerek kurguladığımız bir drama anlatısı. Benim çeşitli mecralar ve biçimlerde uzun zamandır anlattığım bir hikâye ve karakterlerdi. Necati Şahin’in başyazar olduğu yazar odamızda, 1942 ile 1955 arasındaki zemine oturtulması kararı alındıktan ve herkes tarafından onaylandıktan sonra bir senarist ve hikâye anlatıcı olarak yolculuğa hizmet ettim. “Bu benim annem, bu anneannem” demedim. Kurgusal yolculuğumuzun gerekleri nelerse onları uyguladık hep birlikte.”

RANA DENİZER’İN BABASI KİMDİR?

Rana denizer’in babası İsmet Denizer’dir ve dizi de Fıstık İsmet karakteriyle Barış Arduç tarafından canlandırılmaktadır. Rana Denizer, babasının hakkında şunları söylemektedir:

26 yıl önce bugün son kez vedalaştık. Sen duydun mu beni, bilmiyorum. Ellerini tuttum, soğuktu; “Bitti işte. Daha iyi bir yere gidiyorsun belki de..” diyerek teşekkür ettim, var olmamı sağlayan biricik ve mükemmel eşliğin için. “Sakın ağlama” demiştin. Ağlamadım. Sonrası hastaneye akan telaşlı bi kalabalık. Baktım, ait değilim orada yaşananlara; Arslan Abi deniz kenarına götürdü. Dolmabahçe’de suya bakıp güldük. Anıları konuştuk. Sen sesizce yatarken yaşanan saçma anlara güldük. Çok güldük. “Mübarek günde öldü, hemen defnedelim” dedi teori böcüleri. Olmaz, dedim. Gidip uyuyacağım. “Şimdi değil. Şimdi ayakta duramayacağım o çukurun başında.